Bahçe'nin köylüğünden...

Allah rahmet eylesin, Osmaniye'nin meşhur bir Kadir Çavuş'u vardı. Palabıyıklı, gür sesli, babayiğit, şen şakrak bir adamdı. İstiklâl savaşımızın da gazilerindendir. Tanınır bir kimse idi. "Osmaniye ve çevre köylerinde, bilmediği, tanımadığı kimse de yoktur" denirdi. İşte bir gün, bu Kadir Çavuş, bir berbere uğruyor. Oradakilerele sohbet ederken içeriye bir müşteri giriyor, koltuğa oturuyor ve; "şu sakalı alıver usta..." diyor. Kadir Çavuş, adamın Bahçe'li olduğunu anlıyor ama adam onu ne bilsin?!.. Berber, havluyu adamın boğazına sarıyor, elindeki fırçayla başlıyor traş sabununu köpürtmeye... Bu arada Kadir Çavuş, lâfa giriyor. Berbere hitaben:

"Usta sen heç Bahçeli traş ettin mi?". Berber duruma uyanıyor: "Yok, heç etmedim Kadir Emmi! N'eyoldu ki?!.." diyor. Kadir Çavuş: "Aboov!.." diyor ve devam ediyor: "Yahu, ben çok yiğit adam gördüm amma bu Bahça'nın adamı gadar yiğidini görmedim usta! Adamlar, susuz sabınsız traş oluyorlar da, bana mısın demiyolar vallaha!" Berber de, bu arada tam sabun fırçasını adamın sakalına sürmek üzere... Adam birden elini kaldırıyor: "Gerek yok, istemez!" Berber, hem şaşırıyor, hem de için için gülüyor. Bakıyor ki; adam, Kadir Çavuş'un tezgahına çoktan düşmüş! "Peki, abi" deyip, fırçayı elinden bırakıyor, alıyor eline usturayı, başlıyor kuru kuru tıraşa! Bir iki usturadan sonra adamın gözünden başlıyor yaşlar dökülmeye...Dayanmaya çalışıyor ama nafile! Bakıyor olmayacak, birden elini kaldırıyor ve: "Dur usta!" diyor, "Ben Bahça'nın köylüğündenim!"


Eee, mazaretinde haklı! "Bahça"'nın içinden olsa dayanırdı tabii!.. :))