Şurası muhakkak ki, Türklerde ağıt geleneği çok eski bir gelenektir ve bu ağıtları da erkeklerden daha çok kadınlar söyler.
Ölümler, doğal afet ve felaketler, savaşlar vb. gibi sarsıcı hadiselerin yol açtığı acılar bu ağıtların söylenme sebebidir. Dikkat çeken husus ise, ağıdı söyleyenin acı haberi alır almaz dizlerinin üzerine çökerek döğünmesi ve döğünürken de bir taraftan bu dizelerin bir anda ağzından dökülmesidir. Yani, bu dizeler için önceden hiç bir hazırlık yoktur, o anda ve bir anda söylenirler.
Anadolu'nun hemen her yerinde söylenen ağıtlara bakıldığında, bu ağıtların 7-8-10 hece düzeninde söylendiği görülür. Fakat 8 heceli ağıtlar daha yaygındır. İşte aşağıdaki ağıt da, Osmaniye'nin tanınmış simalarından Hacı Hüseyin Efendi'nin vefatı dolayısı ile yeğeni tarafından söylenmiş (8 heceli) bir ağıttır.